İnternet bağımlısı
Obez
Saygısız
Bencil
Toplumsal duyarsız
Öz güvensiz, çocuklarımızın olmasının
sorumlusu biziz. On yaşına kadar pantolonu annesi tarafından giydirilen, yemeği
kaşık kaşık annesi tarafından yedirilen, okulda terine bakılan, beslenme
çantasındakileri çıkartıp çocuğuna yediren, daha küçük yaşlarda her istek ve
talepleri “aman kızmasın, ağlamasın” “biz yapamadık onlar yapsın” diye yerine getirilen.
Küçük yaşlarda bilgisayar da oynadığı oyunlara
bizi rahatsız etmedikleri için mutlu olup kendimize zaman ayırdığımızı sanıp
ileride internet ve oyun bağımlısı olmalarına zemin hazırlayan.
Bütün ikazlara ve
uyarılara rağmen yeme – içmesine karışmayan ve sonrasında OBEZ olmalarına sebep
olan. Daha birinci sınıftan itibaren arkadaşları ile kıyaslama yaparak öz
güvenlerini bitirdiğimiz ve sadece ders başarılarını gördüğümüz.
Toplumun acılarına veya
sevinçlerine (düğün ve ölüm) ortak etmeyerek toplum duyarlılığından
uzaklaştırdığımız, acıyı da sevinci de paylaşmayı bilmeyen sadece kendi
mutluluklarına odaklanan çocuklarımızdan biz sorumluyuz.
Bütün bunların sebebi dış
güçler veya reklamlar değil, bizim duyarsız, fazla korumacı, ihmalkar tutum ve
davranışlarımızdır.
Onlar bizim elimize
bırakılan hamur gibiydiler. Biz nasıl işlersek öyle oldular. “bu çocuk neden
böyle oldu” diyerek suçu başkasında aramayalım. Kabul edelim ve çözümü öyle
bulalım. Bütün suç çocuklarınmış gibi davranmaktan vazgeçelim.
Sorumlusu biz anne-baba , dayı- hala, dede- nineleriz.
DİKKATİNİZİ ÇEKECEK DİĞER YAZILARIM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder